(تصاویر) شناسایی حشرهای شبیه به «جواهر» در جنگلهای تایلند
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۳۱۸۶۲
در حالی که نور خورشید از لابلای سایبان جنگلی در تایلند میتابید، موجود غول پیکری اطراف یک سوراخ سنگی خزید. رنگآمیزی جواهر مانند این حیوان توجه دانشمندان را به خود جلب کرد و تحقیقات بیشتر نشان داد که این حیوان یک گونهی جدید و قبلا ناشناخته است.
به گزارش فرادید؛ بر اساس مطالعهای که ۲۹ سپتامبر در مجله زووکیز منتشر شد، محققان بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۱ در چندین بررسی حیات وحش به جنگلهای صخرهای استان Loei رفتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان در جریان کار میدانی خود، ۱۴ هزارپای جواهرمانند را در حال خزیدن اطراف سوراخهای سنگها شناسایی کردند. رنگ روشن هزارپاها محققان را به سمت آنها جذب کرد. محققان با کنجکاوی نگاه دقیقتری به هزارپاها انداختند و گونهی جدیدی را بین آنها کشف کردند: Sphaerobelum turcosa یا هزارپای قرص فیروزهای غولپیکر.
اندازهی هزارپای قرص فیروزهای غولپیکر میتواند به حدود ۱ اینچ برسد. بدن آن صاف است و رنگ آن درخشندگی چشمگیری دارد.
عکسهایی که از هزارپای قرص فیروزهای گرفته شده، در وسط کمر آن چندین سایه آبی و فیروزهای که با خطوط سیاه در هم آمیخته شدهاند را نشان میدهند. کنارههای بدن آن نیز زرد کمرنگ است. این هزارپا میتواند به شکل یک توپ درآید و اینگونه ظاهر جواهرمانندی به خودش بگیرد.
محققان نام گونهی جدید را بخاطر رنگی که دارد «turcosa» گذاشتهاند، واژهای لاتین به معنای فیروزه، کانی سبز مایل به آبی.
هزارپای قرص فیروزه غولپیکر تنها در زیستگاههای سنگ آهکی استان لوئی یافت شده است. این استان در ۳۱۵ مایلی شمال شرقی بانکوک و در امتداد مرز تایلند و لائوس قرار دارد.
این گونهی جدید بر اساس رنگآمیزی و سایر ویژگیهای فیزیکی آن شناسایی شده است. تجزیه و تحلیل DNA نشان داد این گونه جدید بین ۱۷ تا ۲۵ درصد واگرایی ژنتیکی با هزارپاهای دیگر دارد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت موبایل گونه ی جدید فیروزه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۳۱۸۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مغز انسان به شکلی بینظیر شبیهسازی شد
دانشمندان هلند و کره جنوبی به تازگی دستگاهی به نام «ممریستور یونترونیک(مقاومت حافظه)» یا به عبارت دیگر سیناپس مصنوعی ساختهاند. این دستگاه که کمی قطورتر از موی انسان است، بخشی از مغز را شبیهسازی میکند که به ما در فکر کردن و یادگیری کمک میکند. این اولین باری نیست که دانشمندان تلاش میکنند دستگاهی ایجاد کنند که میتواند شبیه مغز انسان فکر کند، اما این دستگاه خاص است، زیرا مانند دیگر دستگاهها ساخته نشده بلکه مانند مغز ما ساخته شده است.
به گزارش ایسنا، این دستگاه مغز مانند چیست و چرا تا این اندازه خاص است؟ ممریستور یونترونیک دارای یک کانال میکروسیال مخروطی است که داخل آن محلولی از نمک(کلرید پتاسیم) محلول در آب قرار دارد.
به نقل از دیجیتالترندز، هنگامی که دستگاه سیگنال الکتریکی دریافت میکند، یونهای موجود در محلول آب از کانال به سمت بالا حرکت میکنند و موقعیت خود را تغییر میدهند و این حرکت بر چگالی و هدایت یون تأثیر میگذارد. این اساسا میزانی که ممریستور میتواند الکتریسیته را هدایت کند، تغییر میدهد که به نوعی شبیه به نحوه اتصال سلولهای مغزی قویتر یا ضعیفتر بر اساس تجربیات ما است.
این ممکن است نزدیکترین مدل به نحوه عملکرد مغز ما در یک محیط مصنوعی باشد و با تلاشهای قبلی متفاوت است، زیرا کاملا از آب و نمک ساخته شده و برخلاف مدلهای قبلی سیلیکون و فلزات ندارد.
اگرچه ممریستورها در پلتفرمهای متداول مختلفی استفاده شدهاند، اما با مغز انسان متفاوت هستند زیرا تنها به یک منبع اطلاعاتی مانند الکترونها متکی هستند و فقط به ورودیهای الکتریکی پاسخ میدهند. این با نحوه عملکرد سیناپسها در مغز ما متفاوت است، زیرا سیناپسها میتوانند برای انجام کار به سیگنالهای الکتریکی و شیمیایی تکیه کنند.
کاربردهای فعلی هوش مصنوعی، حتی پیشرفتهترین آنها، توانایی تفکر مستقل مانند مغز انسان را ندارند. در همین حال، مدلهای زبانی بزرگ(LLM)، در حالی که ممکن است شبیه به مغز ما به نظر برسند، فقط مجموعهای از کلماتی هستند که افراد دیگر و ماشینها بیان کردهاند. توانایی آنها در خلقت ناشی از یادگیری از انسان است و نه از توانایی آنها در تفکر مستقل.
این تحقیق که توسط محقق دکتری تیم کامسما(Tim Kamsma) رهبری میشود، نتیجه مشترک کار انجام شده توسط دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی است. این اولین بار در نوع خود است که از کانالهای یونی سیال برای شبیه سازی مکانیسمهای پیچیده مایع در مغز استفاده میشود. با این حال، به رغم این جهش، دستگاههای ممریستورهای یونترونیک هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند و استفاده از آنها برای ساخت رایانههای نورومورفیک(neuromorphic) هنوز نیاز به پیشرفت دارد.
ساخت چنین دستگاههایی پلهای برای عصر بعدی هوش مصنوعی است.
انتهای پیام